Maria Teresa Aláez García

Odisea cientifica del tiempo indeterminado

23-9-1991. “Y tu te vas, que seas feliz. Te olvidaras de lo que fui y yo en mi ventana veré la mañana vestirse de gris.” José Luis Perales. Es tan difícil de abrir un mundo tan secreto… Es una almendra blanda o una lenteja, una pequeña piedra de cuarzo y dentro: nada. Negro, quemado. Es la desolación que inunda mi alma. La desolación del monte. La muerte en Aitana. El devastador silencio que crepita en ondas informes y asola cuando encuentra “El foc”. “La nit del foc negre. La nit de la terra negra. La nit del meu cor. I una gran nit dins d’una ametla. I la llum. La llum sublim i escandalosa que aviva el foc i ho devasta tot” ¿Y que queda? Nada. La avellana. El misterio de verse consumido por las tinieblas.

All rights belong to its author. It was published on e-Stories.org by demand of Maria Teresa Aláez García.
Published on e-Stories.org on 23.09.2009.

 
 

Comments of our readers (0)


Your opinion:

Our authors and e-Stories.org would like to hear your opinion! But you should comment the Poem/Story and not insult our authors personally!

Please choose

Articolo precedente Articolo successivo

Altro da questa categoria "Emozione" (Poems in spagnolo)

Other works from Maria Teresa Aláez García

Vi è piaciuto questo articolo? Allora date un'occhiata ai seguenti:

Poco a poco - Maria Teresa Aláez García (Sperimentale)
that life is such a maze ... - Inge Hoppe-Grabinger (Emozione)
Birds of Paradise - Inge Offermann (Altro)